De Paulina is gezonken!
Berichten zoals dit roepen altijd vragen op. Hoe kan het dat het schip zonk, en waarom juist in de Hollandsche IJssel. Navraag bij ervaren schippers leverde het volgende commentaar:
Een schip van 182 ton met een maximale diepgang van 2,04 meter, met 150 kuub zand geladen op het Hollands Diep. Nat zand dus, dat weegt 1600 kg/kuub. Dan zou hij dus 240 ton in gehad moeten hebben. Dan heb je een diepgang van ongeveer 2,35-2,40 meter! Dat kan, maar dan staat het water dus flink in het gangboord!
Wat ook kan, is dat de schrijver van het krantenbericht het fout had: Zou het schip maar 150 ton geladen hebben gehad? Dat is bij zand onwaarschijnlijk, want dan neem je altijd het maximale mee. Bovendien zou het schip bij 150 ton, zo veel uitwatering hebben dat de golven van een stoomboot niet over de den heen komen.
Tenzij het schip met laag water aan een zijde aan de grond is gekomen, waardoor het scheef is gevallen. Als er op dat moment een stoomboot langsvoer met een hoge hekgolf…..
Een oude voormalige Hardinxveldse zandschipper maakte ooit de opmerking: In het zand staan de ijkmerken gelijk aan de bolderpennen van de middenbolder in het gangboord of bovenop de middenbolder.
Zeker na belading met spuitzand zoals de Oosterwijk-schepen, dan stonden de bolders in het gangboord onderwater na belading.
In principe mag men zo “over beladen” de reis niet aanvangen en moet men eerst water uitpompen tot de ijkmerken weer boven water zijn.
In geval van de Paulina was er geen sprake van nat spuitzand, maar met de knijper met nat zand kwamen ook de nodige tonnen water mee.
Het zal altijd een raadsel blijven, wat precies de oorzaak was van het zinken van de Paulina.
Gelukkig is het schip destijds leeggepompt en gelicht en vaart het nu nog steeds!